Chanaphan Thammarut

In Thailand, dramatherapy treatment for PTSD remains almost unknown and un-researched. My dramatherapy pioneering in psychiatric units in Bangkok has been challenging and requires great awareness of and sensitivity to the cultural context. Indeed, there are many cross-cultural issues relating to how patients perceive and respond to the western therapeutic techniques and their traumatic experiences.
According to collective culture, most Thai people emphasise interpersonal relationship and hold the institution of the family as essential. Living harmoniously is paramount, so we tend to suppress negative thoughts and emotions in order to avoid conflicts. Some of us have been taught not to bring dishonour and to ensure that the problems remain within our communities/families as a way to save reputation.
As the concept of karma is prevalent in Thai Buddhism, we are likely to be passive, accepting all situations. We understand our traumas to be a consequence of our actions in a previous life. Therefore, it is not unusual that Thai patients would be less expressive in a therapeutic space. Their smiling and laughing can be seen as a way for communication and perhaps a coping mechanism, even during moments when they are working with painful memories.
This paper presentation demonstrates: 1) how Thai patients with PTSD respond to the dramatherapy treatment; 2) how the work helps them cope with their traumatic memories; 3) the specific cultural factors (such as moral values, beliefs and traditions) that emerged during the therapy; and 4) some of the activities developed from the Buddhist concepts of mindfulness and self-compassion.

ความทรงจำที่ซ่อนเร้นภายใต้ “ยิ้มสยาม”:
จิตบำบัดด้วยละครสำหรับผู้รับการบำบัดชาวไทยวัยผู้ใหญ่
ที่เผชิญกับโรคเครียดภายหลังเหตุการณ์รุนแรง

การนำเสนอบทความนี้ เป็นการรายงานผลจากงานวิจัยเรื่อง “การพัฒนาวิธีการทำจิตบำบัดด้วยละครสำหรับผู้รับการบำบัดชาวไทยวัยผู้ใหญ่ที่เผชิญกับโรคเครียดภายหลังเหตุการณ์รุนแรง” ที่ผู้นำเสนอผลงานได้กำลังศึกษาอยู่ โดยการวิจัยนี้ มีรูปแบบของการวิจัยปรากฏการณ์แบบผสมผสานข้อมูล มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลการเข้ารับการบําบัดในรูปแบบจิตบำบัดละคร และสำรวจปัจจัยทางด้านวัฒนธรรมที่ส่งผลกระทบต่อประสิทธิผลของการบําบัด ของกลุ่มกรณีศึกษา
ด้วยประเทศไทยมีรูปแบบวัฒนธรรมที่ให้ความสำคัญกับกลุ่มและการความยอมรับจากสังคม การรักษาภาพลักษณ์และความสมานฉันท์ของครอบครัวและสังคมจึงเป็นสิ่งที่ถูกปลูกฝังในคนไทยโดยส่วนใหญ่ ฉะนั้นคนไทยจึงมีแนวโน้มที่จะแก้ปัญหาต่างๆ ด้วยการใช้วิธีประนีประนอม ไม่แสดงออกความคิดและความรู้สึกด้านลบ เพื่อหลีกเลี่ยงความขัดแย้ง
ความเชื่อในเรื่องกฎแห่งกรรมตามหลักพระพุทธศาสนา ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบันเป็นผลจากการกระทำของตนเองในชาติก่อน ก็เป็นอีกส่วนหนึ่งที่ส่งผลทำให้คนไทยมีลักษณะนอบน้อม ยอมตาม และสงวนท่าทีในการแสดงออก รอยยิ้มและเสียงหัวเราะที่เรามักพบเห็นในคนไทย อาจซ่อนเร้นไว้ซึ่งความคิดความรู้สึกที่หลากหลาย หรืออาจเป็นตัวแทนของสารที่สื่อถึงความทรงจำอันแสนเจ็บปวด
บทความนี้ประกอบไปด้วยการนำเสนอข้อมูล 1) ผลการเข้ารับการบำบัด 2) การทำงานกับความทรงจำจากเหตุการณ์รุนแรง 3) ปัจจัยทางด้านวัฒนธรรมที่ส่งผลต่อการบําบัด และ 4) ตัวอย่างกิจกรรมการฝึกสติและการส่งผ่านความกรุณาให้ตนเอง โดยอ้างอิงข้อมูลจากผลงานวิจัยของผู้นำเสนอผลงาน