Antigone Ikkos-Serrano & Theodoros Kostidakis

According to Plato, archetypal truth lies forgotten within ourselves and is accessed by a process of remembering. Through the metaphor of our un-knowing state, being trapped in a cave seeing nothing but shadows, Plato suggests the shadows we see to be false replicates of reality and the 3-dimensional world under the light outside to be real and connecting to absolute truth. Following Plato’s narrative and understanding knowledge as inherent within us, this workshop focuses on the process of remembering.
In order to remember, and therefore to know, we need to start with the only thing we have in front of us: the shadow. Never mind the object that created the shadow (if it even exists), what we are able to know is that the shadow exists and is therefore a truth in itself. Though this truth may be but a distorted image of the object that cast it, without first exploring the delusion of the shadow we cannot move towards approaching the ‘absolute truth’ - the object.

Considering the object as a symbol for a lived experience, the shadows are left as the truths as we remember them – often distorted. What if we were to forget about the object and explore the truth in the shadows themselves. Would we then connect to the memories of experiences we never had? In this workshop, participants will be invited to use movement, voice and projected play to connect to those memories. In giving the shadows their own voice and actualised form, bringing their truth into the light, we will remember.

………………

Οι Αναμνήσεις Που Ποτέ Δεν Είχαμε

Σας προσκαλούμε να λάβετε μέρος σε έναν κόσμο μη-μνήμης, όπου συναντώνται οι σκιές, η φωνή και η ενσώματη εμπειρία. Χρησιμοποιούμε στοιχεία από την πολιτισμική, καλλιτεχνική και θεραπευτική μας εμεπιρία, συνυφαίνοντας έννοιες από το θέατρο σκιών, την όπερα και την αρχαιοελληνική φιλοσοφία. Με αυτά προσκαλούμε τα μέλη της ομάδας του εργαστηρίου να ρίξουν φως στις αναμνήσεις ‘που-δεν-έχουν-βιωθεί’.
Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, η αρχετυπική αλήθεια βρίσκεται ξεχασμένη μέσα μας. Η πρόσβαση σε αυτή αποκτάται μέσω μιας διαδικασίας ανάμνησης. Ο Πλάτωνας παρομοιάζει την κατάσταση άνγοιάς μας με την παραμονή φυλακισμένων μέσα σε μια σπηλιά όπου δεν μπορούν να δουν τίποτα άλλο παρά σκιές. Οι σκιές παρουσιάζονται ως ψεύτικες απομιμήσεις της πραγματικότητας, ενώ βλέπει ο τρισδιάστατος κόσμο έξω στο φως γίνεται αντιληπτός ως πραγματικότητα που οδηγεί στην απόλυτη αλήθεια. Ακολουθώντας αυτό το αφήγημα και λαμβάνοντας τη γνώση ως έμφυτη μέσα μας, το εργαστήριο αυτό εστιάζει στη διαδικασία ανάμνησης.

Δεχόμαστε ότι για να θυμηθούμε, άρα και να γνωρίσουμε, πρέπει να ξεκινήσουμε από αυτό που έχουμε πμπροστά μας – τη σκιά. Αφήνοντας κατά μέρος το αντικείμενο που ρίχνει τη σκιά (αν υπάρχει καν), αυτό που γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι η ύπαρξη της σκιάς, η οποία μετατρέπεται η ίδια σε αλήθεια. Παρόλο που αυτή η αλήθεια μπορεί να αποτελεί μια παραμορφωμένη εικόνα του αντικειμένου που τη δημιούργησε, χωρίς να εξερευνήσουμε την ψευδαίσθηση της σκιάς δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε την ‘απόλυτη αλήθεια’ – το αντικείμενο.

Αν θερωρήσουμε το αντικείμενο σαν ένα σύμβολο μιας εμπειρίας, οι σκιές γίνονται οι αλήθειες όπως τις θυμόμαστε – συχνά παραμορφωμένες. Αν ξεχάσουμε το αντικείμενο και εξερευνήσουμε την αλήθεια μέσα στις σκιές; Θα συνεδόμασταν ίσως τότε με τις αναμνήσεις από εμπειρίες που δεν είχαμε ποτέ; Σε αυτό το εργαστήρι, τα μέλη θα προσκληθούν να έρθουν σε επαφή με αυτές τις αναμνήσεις μέσω κίνησης, φωνής και προβολικού παιχνιδιού. Δίνοντας φωνή και μορφή στις σκιές, φέρνοντας την αλήθεια τους στο φως, θα θυμηθούμε.

………………

Las Memorias Que Nunca Hemos Tenido

Te invitamos a un mundo no-recordado donde las sombras, la voz y la encarnación se juntan. Partiendo de nuestros antecedentes culturales, artísticos y terapéuticos, entretejiendo nociones de teatro de sombras, ópera y filosofía griega, los participantes tendrán la oportunidad de arrojar luz sobre sus recuerdos "no vividos".

Según Plato, la verdad arquetípica se encuentra olvidada dentro de nosotros y se accede a ella mediante un proceso de recordar. A través de la metáfora de que nuestro estado de desconocimiento está atrapado en una cueva sin ver nada más que sombras, Plato sugiere que las sombras que vemos son falsas réplicas de la realidad y que el mundo tridimensional bajo la luz exterior es real y se conecta a la verdad absoluta. Siguiendo el narrativo di Plato y comprendiendo conocimiento como algo inherente a nosotros, este taller se centra en el proceso de recordar.

Para recordar, por lo tanto para saber, necesitamos comenzar con lo único que tenemos frente a nosotros; la sombra. No importa el objeto que creó la sombra (si es que existe), lo que podemos saber es que la sombra existe, y por eso es una verdad en sí misma. Aunque esta verdad no sea más que una imagen distorsionada del objeto que la proyecta, sin explorar primero el engaño de la sombra no podemos avanzar hacia la "verdad absoluta"; el objeto.

Considerando el objeto como símbolo de una experiencia vivida, las sombras quedan como las verdades tal como las recordamos - distorsionadas. ¿Y si nos olvidamos del objeto y exploramos la verdad en las sombras? ¿Nos conectaríamos entonces con los recuerdos de experiencias que nunca tuvimos? En este taller, se invitará a los participantes a utilizar el movimiento, la voz y el juego proyectado para conectarse con esos recuerdos. Al dar a las sombras su propia voz y forma actualizada; trayendo su verdad a la luz, las recordaremos.